Daeth y nofel gyntaf Prilepina "Patholeg" ag ef yn enwog a nifer o wobrau llenyddol. Roedd yn union ddeg mlynedd yn ôl. Nawr ar silffoedd ei un ar ddeg - "Preswylydd". Ac mae'n anodd dychmygu bod yna amser pan na chlywodd neb enw o'r fath - Zakhar Prilepin! Fodd bynnag, adeg ei eni, fe'i gelwid yn Eugene. Mae Zakhar yn ffugenw creadigol. Gyda llaw, ni allai'r perthnasau gwledig ragweld bod y bachgen yn awdur byd-enwog o'r bachgen. Yn ôl yr esgoriad ei hun, nid oedd yn aros am synnwyr mawr oddi wrtho. Roedd rhyfedd oedd, gwnaeth y cerddi bopeth, a hyd yn oed yn uchel ... gweithiodd y tad fel athro gwledig, mam-nyrs. Ym mhentref Ilyinka, yn y dalaith Ryazan, roedd y dyfodol "Dum" yn byw gyda'i rieni a'i chwaer i naw mlynedd. Yna symudodd y teulu i "Cyfalaf Cemeg ac Arall" (Llên Gwerin Lleol) - i Ddinas Dzerzhinsk Nizhny Novgorod Talaith. Roedd y "cyfalaf" lliwgar, a gymerwyd i mewn i'r cylch o chimsaws, yn llawn yn y blynyddoedd Sofietaidd y gallwn i ... Zakhar yn dweud ei fod yn teimlo oedolyn pan oedd yn dal yn ei arddegau - collodd ei dad. Edrychodd yn wahanol ar y byd. Heb rybudd. Fodd bynnag, gyda'i ddyfodol, gwnaeth fel gwir fardd: ei fod wedi ei betruso ar samotek, ysgogiadau a theimladau ymddiriedus. Felly, gadawodd Philka y Brifysgol. Felly, wedi cofrestru yn Omon, cafodd ei anfon at y Comander, es i ymladd yn Chechnya. Dychwelyd o'r rhyfel ac i fywyd sifil, a adferwyd yn y Brifysgol. Yn un o'r arholiadau, cyfarfûm â'r wraig yn y dyfodol Masha, sy'n dal i fod mewn cariad ... Gyda llaw, mae Monochiev Prilepinskoye a llawer o oriau yn effeithio ar ddim llai na Chechnya a therfysg. Pedwar o blant! Dau fab a dwy ferch. Tŷ, yn llawn bwystfilod (cathod a chŵn), yn yr awyr agored i ffrindiau, "caffael" Meistres Dawnus - Hapusrwydd Glân! Annisgwyl, hyd yn oed yn anweddus i'r awdur. Wedi'r cyfan, mae'r awdur i fod i ddioddef yn ei fywyd personol: syrthio mewn cariad, yn siomedig, i gyd yn eillio, yn syrthio mewn cariad eto - a thynnu yn yr ysbrydoliaeth hon. Mae Zahara yn wahanol ...
Rydych chi'n credu awduron sy'n dweud o ddifrif nad yw hyn yn ysgrifennu eu hunain, ac roeddent yn honni eu bod yn pennu mwy nag?
Zakhar Prilepin: "Rwy'n casáu cymaint a bob amser eisiau curo'r carthion ar y pen. Oherwydd yn fwyaf aml, mae hyn yn hyn o ddifrif yn ynganu pobl sy'n ysgrifennu garbage anhygoel. Ac mae'n dod allan - naill ai ffwl Duw, neu ... Yn gyffredinol, mae'n amlwg bod rhyw fath o anhwylder. Ni fyddaf yn clywed unrhyw bleidleisiau, does neb yn pennu unrhyw beth i mi. Rwy'n ysgrifennu fy hun yn unig ac nid gwaed y galon, dim ond casglu geiriau ar liniadur, maent yn mynd i awgrymiadau. Peidio â gwaedu ... "
Felly ni allech chi ysgrifennu o gwbl?
Zakhar: "Mae'n debyg y gallai. Ni wnes i ysgrifennu hyd at ddeng mlynedd ar hugain. Ac yn byw yn berffaith. Mewn egwyddor, byddai'n well gen i eistedd ar y lan gyda ffrindiau, yfed cwrw a bod y plant o amgylch hercian glaw, mae'r ci yn gacyneb fawr ... mae hyn i gyd yn llawer mwy dymunol nag ysgrifennu. Ond rwy'n pysgota fy hun weithiau am y gynffon, oherwydd mae rhai pethau pwysig y mae'r math hwn o weithgaredd yn eu rhoi. Teimlo'r angen am nifer sylweddol o bobl, cyfleustodau ... Cefais y nifer gwallgof o lythrennau - o Rwsia ac o wledydd eraill. Wrth gwrs, mae'n ddymunol iawn gwybod bod rhywun mewn bywyd rydych chi'n bwysig iawn. Felly, nid yw popeth yn ddamweiniol. "
Ers plentyndod, soniodd Little Zakhara i weithio. Y lle cyntaf ar gyfer ei waith oedd siop feicio, lle bu'n gweithio fel llwythwr. Llun: Archif Bersonol Zakhar Prilepina.
I lawer, nid ydych yn unig yn awdur gwych, ond hefyd yn enghraifft o ddyn teuluol. Gyda llaw, un diwrnod mewn cyfarfod gyda'r darllenwyr, dywedasoch y byddech yn hoffi profiad eich teulu i ddarlledu ar y cyfan o Rwsia ...
Zakhar: "Wel, dywedwyd wrth y gyfran o hiwmor, roedd y gynulleidfa'n ddymunol, felly fe wnes i ganiatáu fy hun ... ar ôl pob ymadrodd o'r fath byddai'n rhaid iddo sefyll yn hapus. (Chwerthin.) Pam cymryd enghraifft gyda mi? Wel, gwnaethom nifer penodol o blant gyda fy ngwraig, ac fel arall yr un stori. " (Chwerthin.)
Fodd bynnag, nid yr un fath.
Zakhar: "Rydych chi'n gweld, teulu hefyd yw fy ngwaith. Mae swydd yn gysylltiedig â llyfrau, ond ni fyddai yn brif un. Rhywsut mae fy ffrind Sasha Vyedensky (ac efe a gyfarwyddodd, sgrechian, ffilmiau yn cymryd i ffwrdd) gofynnodd newyddiadurwyr: Pwy ydych chi'n teimlo pwy ydych chi'n teimlo? Mae cael mewn golwg, yn ôl pob tebyg, proffesiwn. Ef: Tad. Ac fe wnes i sylweddoli yn sydyn pe bawn yn gofyn hefyd pwy rwy'n teimlo - awdur, cyhoeddwr, newyddiadurwr, byddaf yn ateb yr un ffordd: y tad. Oherwydd unrhyw un o'i ddosbarthiadau y gallaf stopio am rywfaint o amser, efallai am flynyddoedd. Mae hynny ar ôl i mi ysgrifennu cerddi, yna stopio, ac nid wyf yn poeni am y cwestiwn hwn heddiw o gwbl. Efallai bod hyn yn digwydd gyda rhyddiaith. Gyda gweithgareddau newyddiadurol - y mwyaf, mae'n blino arna i am amser hir. Ond beth am fy nheulu, fy mhlant ... bydd bob amser. Gan mai dyma yw prif synnwyr fy mywyd. Cofiwch sut dywedodd YSeniin: "Sut mae hi'n frawychus bod yr enaid yn mynd heibio, fel ieuenctid ac fel cariad." Mae'r enaid yn mynd heibio, fel pawb arall. A'r dulliau mwyaf ffyddlon o gynnal ei fod dynol, mae ei gysondeb dynol yn deulu a phob un sydd wedi'i gysylltu ag ef. "
Mae'n annhebygol eich bod yn meddwl am hyn i gyd pan briodasant. Roeddech chi'n ifanc a dim ond caru'r person iawn. Felly?
Zakhar: "Ydw, roedd yn cyd-daro. Mae'n debyg, gweithiodd y greddf yn dda yn fy ngwraig, ac mae gen i. Weithiau rydym yn chwerthin am hyn. Yn rhannol yn eironig, dim yn rhannol. Rwy'n cofio pan wnaethom gyfarfod, bûm yn gweithio yn Omon. Plismon terfysg cyffredin, yna rheolwr yr adran. Beth bynnag, nid yw rhai jerk mewn sfferau eraill i fod. "
Awdur yn y dyfodol gyda rhieni. Tad, Nikolai Semenovich, a addysgir hanes yn yr ysgol. Roedd Mom, Tatiana Nikolaevna, yn nyrs. Llun: Archif Bersonol Zakhar Prilepina.
Diamddiffyn oedd y priodfab?
Zakhar: "Ydw. Roedd Masha yn cymryd rhan mewn rhai busnes, yn un o'r merched busnes cyntaf yn Nizhny Novgorod. Wnes i ddim gwneud rhywbeth mawreddog - Fi jyst yn meddwl yn gyflym, fe wnes i feddwl yn gyflym, fe wnes i brynu rhywbeth, rhywbeth ailwerthu, dileu rhai swyddfeydd, yna eu rhoi allan. Beth bynnag, roedd hi i gyd eisoes wedi gweithio yn y nawdegau. Ac yn sydyn heriodd yr achos ac yn cysylltu ei fywyd â'r omeon. I syndod yr holl gariadon. Roedd Moma Masha (sydd eisoes wedi marw, yn anffodus) yn berson gwych, ond roedd hi hefyd yn ddryslyd nad yw'r ferch bellach yn dod ag arian yn y teulu. " (Chwerthin.)
Fodd bynnag, roedd y dewis yn gywir. Chi yw'r gŵr perffaith, i gyd yn cael amser a llyfrau i ysgrifennu, a chodi plant. Gyda merched, mae'n debyg, a yw'n fwy anodd?
Zakhar: "Mae'r merched yn llawer haws. Hynny yw, I a Sons yn syml. Rydym yn iawn ac yn ferched. Yn yr haf roeddwn yn byw gyda phedwar o blant yn y pentref. Mewn gwirionedd, bob haf rwy'n ei wneud nes bod y wraig yn gorwedd ychydig. A heb broblemau. Os nad oedd gen i gymaint o deithiau, byddwn yn gyffredinol yn byw drwy gydol y flwyddyn gyda phlant yn y pentref. Mae'n amlwg bod angen iddynt ddysgu, ac felly rwy'n ymdopi â bywyd yn hawdd. Ond mae'r merched yn cael eu defnyddio'n fwy i'r Tad, wrth gwrs. Ac mae bechgyn yn fwy i'r fam. Roeddwn i'n teimlo ei fod o ryw adeg yn teimlo'n glir. Os byddwn yn eistedd i lawr wrth y bwrdd gyda gwesteion ac yn gosod ychydig, mab yr ieuengaf bob amser i fy mam ar eich pen-gliniau - op! A merch - i mi. Wel, y ieuengaf, fe drodd tri, yn dal i fynd yno, ac yma. Ond mae'n debyg bod y rhai sy'n hŷn yn chwilio am rai samplau o ymddygiad gwrywaidd neu fenywaidd. I ddeall yn well ... ac mae'r hynaf eisoes yn berson ar wahân. Mae'n un ar bymtheg. "
Tad a brofwyd gennych. A ydych chi hefyd yn eich ffonio yn awdur ifanc? Rydych chi yn y llenyddiaeth am ddeng mlynedd.
Zakhar: "Roeddwn i'n meddwl popeth roeddwn i'n meddwl fy mod yn rhyddiaith ifanc. Ond mae'n troi allan - ddim mwyach. Dychwelodd Rwsia yn gyffredinol i'r graddiadau blaenorol o oed. Ac yna, yn ein nawdegau, oherwydd y ffaith bod siafft y rhyddiaith a ddychwelwyd, aeth Pelevin i bobl ifanc, Sorokin, Tatyana Tolstaya, Yuri Polyakov ... ac roeddent eisoes am ddeugain mlynedd ar ddeugain mlynedd. Ac yna nid oedd awduron ifanc iawn yn ymddangos yn ymarferol. Nid oedd amser rywsut yn ffafrio. Cofiwch, ysgrifennodd Yessenin yn 1923: "Rwy'n teimlo fel perchennog Barddoniaeth Rwseg"? Roedd yn wyth ar hugain. Nawr pa fath o fardd ifanc fydd yn dweud hynny? Pushkin am dri deg tri neu bedair blynedd ar hugain eisoes wedi'u cynnwys yn y gwerslyfrau o lenyddiaeth! A heddiw mae pethau o'r synnwyr hwn. Cynhelir fy ngwaith hefyd yn yr ysgol. Felly penderfynais ymffrostio. "
"Eisteddwch ar y traeth gyda ffrindiau, yn yfed cwrw a bod y plant o amgylch hercian gŵyr, y ci yn gacyn mawr, - mae hyn i gyd yn llawer mwy dymunol na'r ysgrifenyddiaeth." Llun: Archif Bersonol Zakhar Prilepina.
A phwy, o'ch safbwynt chi, heddiw yn rhyddiaith addawol ifanc?
Zakhar: "Gadewch i ni ddweud, Sergey Samsonov. Mae'n dod o Peter. Ysgrifennais sawl nofelau. Daeth llyfr o'r enw "Anomaledd Kamlaev" yn dda iawn. Ac mae'n ifanc iawn - deg ar hugain oed. Fe wnes i flodeuogaeth o'r rhyddiaith ddynol modern o flynyddoedd sero. Fe'i gelwir: "Dwsin". Ac mae pawb yn ogystal â minws - o wyth ar hugain i ddeugain dau. Pob rhyddiaith. Deg o bobl. Ac yna cyhoeddais flodeugerdd arall, rhyddiaith benywaidd, o'r enw "pedwar ar ddeg". Mae'n ymddangos bod menywod yn fwy da Prosaikov. Sefydliad Iechyd y Byd! Alisa Ganiev, Polina Korbinina ... Mae gennym ble i ddod o hyd i lygad darllenydd. Ac mae beirdd ifanc yn llawer da. Ond byddaf yn dweud ychydig wrthych chi. Yn gyffredinol, nid yw canfyddiad y byd gydag awduron ifanc hyd yn oed yn amheus, ond yn apocalyptig, mae'n drwm iawn. Ac mae'r llenyddiaeth bob amser wedi bod mor thermomedr sy'n mesur y "tymheredd corff". Ac felly, os ydych chi'n barnu mewn llenyddiaeth, nid ydym yn bendant yn iawn. "
Bydd y llyfr "llyfrau", a elwir yn fudd-dal ar y llenyddiaeth ddiweddaraf gyda gwyriadau telynegol a sarcastig yn parhau?
Zakhar: ", wrth gwrs. Gan fy mod i mewn gwirionedd yn darllen nifer fawr o lyfrau. Yn fwyaf aml mewn awyrennau. Dyna pryd maen nhw'n dweud, maen nhw'n dweud, dim darllen amser, nid yw'n wir. Mae amser bob amser. O leiaf pan fyddwn yn teithio mewn trafnidiaeth gyhoeddus. Wrth gwrs, mae'n llawer mwy pwysig ac yn bwysicach i berson ddarllen llyfr nag i dreulio deugain awr ar y rhyngrwyd. Weithiau byddaf hefyd yn mynd i'r rhwydwaith cymdeithasol ac yn rhewi am amser hir. Rydych chi'n gwybod, mae'n ymddangos i ni yn unig ein bod yn byw yn oedran gwybodaeth ac yn rhywbeth pwysig i ddeall rhywbeth o fwyd newyddion anfeidrol. Pob un yn anghywir. Er enghraifft, gallwch ddarllen yr holl bapurau newydd ar gyfer y flwyddyn honno, pan ysgrifennwyd "Anna Karenina", a gallwch ddarllen "Anna Karenina", a bydd hyn yn rhoi dyn yn llawer mwy na phob papur newydd. Felly nawr. Gwelais rai ffrindiau, clywed yn y rhwydwaith cymdeithasol, ac rwy'n teimlo'n dda. Ond pan fyddaf yn eistedd yno am bedair awr, yna rwy'n mynd allan fel y gall bum o'r sbwriel. Beth wnes i yno? Yn aneglur. Ond treuliais yr un pryd i ddarllen y nofel "Almaenwyr" Alexander Terekhov a dysgu llawer am fywyd, am gariad, am fenyw, am Luzhkov. " (Chwerthin.)
Beth yw'r cynlluniau ar wahân i'r "Archebu"?
Zakhar: "Ar ôl y" Abode "bydd dau gasgliad o'r traethawd. Ac yna, mae'n debyg, yn eistedd i lawr i wneud llyfr am gerddoriaeth. "
Yn ogystal â llenyddiaeth, mae gan Zakhar angerdd arall: ei grŵp cerddoriaeth ei hun "Eleefonk". Llun: Archif Bersonol Zakhar Prilepina.
Gyda llaw, ble alla i wrando ar eich grŵp cerddoriaeth "Eleefonk"?
Zakhar: Nid yw "Group Eleefonk" hyd yn oed Nizhny Novgorod - All-Rwseg. Mae cerddorion yr wyf yn gwneud y prosiect hwn gyda nhw yn lefel ddifrifol iawn. Yn rhannol y deyrnged hon i ieuenctid. Yna roedd y gerddoriaeth yn golygu llawer - i mi ac i bobl fy nghenhedlaeth. Mae EleFunk ar gael ar fy safle. Gwrandewch. Byddaf yn hapus os ydych chi'n ei hoffi. Yn gyntaf oll, am eu cymrodyr. Gan fy mod i wedi cael popeth yn fy mywyd a hyd yn oed yn fwy na'r disgwyl, roedd hyd yn oed mwy na fy mam yn disgwyl oddi wrthyf. A fy ngherddorion sy'n chwarae cystal, maen nhw'n ... fel maen nhw'n dweud, karma. Dinistriodd Karma gan bob math o brosesau dŵr wedi torri, plant wedi'u gadael, meddwdod, yn gaeth, yr holl orffwys. Ac rwy'n gobeithio y bydd fy karma llachar yn eu tynnu i gyd ... dyma fy arbrawf personol. Efallai na fydd yn gweithio. "
Ydych chi'n gwylio ffilmiau?
Zakhar: "Heart Angel" Alan Parker Fe wnes i wylio deugain. Fe ysgwyd fi yn ôl yn ei ieuenctid. Ni ddywedaf fy mod yn arbenigwr mawr yn yr ardal hon, ond gwelais lawer o ffilmiau da. Ychydig ddyddiau cyn marwolaeth Herman, ysgrifennais yn yr erthygl bod ei holl baentiadau yn edrych ar dair neu bedair gwaith, ac eithrio i Khrustaleva. Mae ffilmiau'r Almaen yn fy hudo, maen nhw'n byw ynof fi fel rhan ohonof. Mae rhai arwyr o fod yn fwy go iawn i mi na phobl fyw. Rwyf wedi bod yn hir iawn am y sinema fodern Rwseg, nes iddo ddechrau bod yn ffrindiau gyda'r Dunge Smirnova. A hi, am ei ran ef, a ddywedodd fod gennym lenyddiaeth Rwseg fodern wael iawn. I: "Dunya, nawr byddaf yn ysgrifennu rhestr o ddeg llyfr atoch, rydych chi'n eu darllen ac yn dweud nad yw'n bosibl." Ac ysgrifennodd restr. Darllenodd. Wedi hynny, clywais: "Zakhar, roeddwn i'n ffôl, ni wnes i wneud yr hyn roedd yn angenrheidiol. Rwy'n dechrau darllen llyfrau eto. " Rydych chi'n gweld, mae angen i chi gael arweinydd da. Cynigiodd Dunya ddewis deg ffilm hefyd. Ac edrychais ar y "nofio am ddim" Bori Khlebnikov, yn edrych ar Popogrebobsky, Vyropaeva (roeddwn i'n hoffi'r "ewfforia" yn fwy na "ocsigen"), "SHAPITO-SIOE" Sergey Loan, "Treason" Kirill Silverinnikov ... Sylweddolais hynny Daw pob blwyddyn allan o nifer o baentiadau gwych. Wrth gwrs, mae llawer iawn o bob math o sbwriel sinema, sy'n cael ei dynnu gan rai nad ydynt yn broffesiynol a ffyliaid. Ond mae yna guys sy'n gweithio'n rhyfeddol. "
I eistedd i lawr am dabl ysgrifenedig, mae'n bwysig aros am ysbrydoliaeth?
Zakhar: "Dydw i ddim yn gwybod y teimlad hwn. Heb unrhyw coaldra. Mae'n anghyfarwydd i mi. Weithiau rwy'n credu nad yw hynny'n awdur eithaf go iawn, gan nad wyf erioed wedi profi hyfrydwch y canfod creadigol o'r hyn sy'n gweithio. Byth. Ac nid fy mod yn dechrau gwneud gyda'r blawd i hyn, ond bob amser gyda rhai, rydych chi'n gwybod ... Diolch i Dduw, yn y pentref, lle rwy'n byw, nid oes gennyf unrhyw rhyngrwyd, cyfathrebu symudol a theledu, felly nid oes gennyf ddim i cymryd. Serch hynny, gwybod: Pan nad oes dim i'w wneud, mae angen i redeg ar fy nhudalen yn y rhwydwaith cymdeithasol am funud ac yna gallwch gadw at bedair awr. Felly beth ddylwn i ei wneud yn y pentref? Fe wnes i neidio gyda chi, bwydo, edrych ar yr afon ac eistedd i lawr i ysgrifennu. Weithiau, yn y broses mae yna deimlad sy'n gweithio rywsut yn llusgo. Wel, mae hwn yn bwnc adnabyddus: mae'r nofel yn llusgo i lawr yn gyntaf i'r canol, ac yna mae'n rholio ei hun. Mae angen i ni gysgu ar ei ôl. "
Fel rheolwr terfysg, anfonwyd Prilepin i Chechnya. Daeth gweithredoedd milwrol yn y Cawcasws yn un o'r pynciau pwysig yn ei nofelau. Llun: Archif Bersonol Zakhar Prilepina.
A cheisiodd arwyr eu llinell?
Zakhar:
"Rydych chi'n gwybod, roeddwn i'n meddwl am amser hir fel coquettery penodol o'r gair Leo Nikolayevich Tolstoy, maen nhw'n dweud, dyna a fu'n astudio Natasha Rostov - Priod Pierre ProGness. Ond mae hyn yn wir: weithiau mae arwyr eu hunain yn newid y plot. Os cawn ein symleiddio, mae dau fath o awduron: "Dostoevsky" a "Tolstovsky". Dostoevsky - Syniadau Awduron. Mae ganddo syniadau, ac maent yn ymosod ar ei nofel a bydd pawb yn israddol iddynt hwy eu hunain. Yn Tolstoy, roedd yna hefyd lawer o wahanol syniadau, ond mae'n awdur, yn siarad yn fras, bywyd. Mae popeth sy'n digwydd yn ei nofelau yn cyfateb i ddatblygiad go iawn y bersonoliaeth. Wrth gwrs, rwy'n awdur "Tolstsky" yn awdur. Y gwir fodel o ymddygiad dynol, symudiad ei ysbryd Rwy'n bwysig i mi na fy holl syniadau cigal. Fe wnaethoch chi sylwi, yn dweud nad yw dyddiaduron a gwaith newyddiadurol Dostoevsky a'i nofelau yn mynd i unrhyw wrthddywediad, yn gallu symud un peth i un arall i raddau helaeth. Ac mae'r gwahaniaeth rhwng golygfa athronyddol Tolstoy a llawer o'i destunau yn aml yn amhosibl. Mae oherwydd y ffaith bod Dostoevsky yn israddio naratif ei ideoleg, ac ni all Tolstoy wrthsefyll bywyd. Gadewch i ni ddweud fy mod i eisiau'r nofel "Sanya" fel Maniffesto Cenedlaethol Bolshevism. Rwy'n hunan chwyldroadol ac yn dymuno'r terfysg a wnaed gan ddyn uniongyrchol. Ond pan ysgrifennais y testun hwn, aeth popeth i mewn i wrthddweud â hyn fy ngosodiad, ac roedd y nofel yn golygu bod, yn dweud, Dywed, Leia Ahacedzhakova ynddo sut y dywedodd, "Mae llawer o anwyliaid." A dywedodd Sergey Yursky yr un peth. Pobl sydd wedi casáu hyn i gyd i ddarllen y nofel. Beth bynnag, mae ein rhyddfrydol ac unrhyw intelligentsia arall, i'm hapusrwydd, darganfod rhai pethau yn y nofel eu bod yn glir ac yn organig. Mae Duw yn gwahardd eich bod yn meddwl fy mod yn cymharu, ond roedd yn cael ei weld ar un adeg "tawel Don": ac mae'r "gwyn" a "coch" yn ei ystyried gyda'u nofel. "Beth yw eich prif dristwch heddiw?
Zakhar: "Mae amser ar goll ar gyfer teulu a phlant. Ac mae angen cael digon. Oherwydd bod plant yn tyfu'n gyflym iawn. Mae hyn yn eich plentyndod yn un enfawr - dim diwedd, nid yr ymyl, ond yma ... Rwy'n cofio, fe wnes i adael unwaith eto, roedd fy merch iau Lily yn dal i lewpard, ond dychwelais - mae hi eisoes yn dweud " am unrhyw reswm. Ac ni chlywais pan ddigwyddodd am y tro cyntaf, ac rwy'n sarhaus. A bob amser mewn rhyw daith hir, rwy'n breuddwydio y byddaf yn ôl yn fuan, byddaf yn ysgrifennu shova a byddaf yn ysgrifennu drwy'r dydd ac yn edrych arnynt ... "
O ble rydych chi'n cael egni?
Zakhar: "Rwy'n credu mai'r peth yw nad oes gennyf unrhyw gwynion difrifol iawn am fywyd. Ac oherwydd hwy, fel arfer caiff person ei ddewis. Rwyf bob amser yn falch gyda phawb. Fel plentyndod. A rhesymeg y lluoedd uwch yr ydym i gyd yn ildio, yn ôl pob tebyg, y canlynol: Unwaith y byddwch yn hapus, yna - ymlaen, yma mae gennych ychydig o gryfder o hyd. Rwy'n ceisio ysbrydoli fy ngwraig: Byddwch yn hapus, a bydd popeth yn iawn. Ac mae gennym bopeth, diolch i Dduw, mae popeth mewn trefn. Er, rwy'n deall, nid oedd gennym unrhyw gryfder i bedwar plentyn. A'r arian hyn na ddylwn i ei ennill. Pan wnaethom roi genedigaeth iddynt, roeddem yn gwbl wallgof pobl - y hanner nos. Ond bob tro y gwnaethom gyflawni'r camau afresymol afresymol hyn, ymddangosodd plentyn newydd, datgelodd y gofod bywyd rywsut fwy a mwy. Mae yna ddatganiad o'r fath: Mae pob plentyn yn cael ei eni gyda'i bara. Nid yn unig y plentyn gyda'i bara, felly hefyd rieni a bara a bara, a nwyddau eraill. Ac mae bywyd yn gwella ac yn fwy o hwyl. Nawr bod y premiwm diwethaf wedi bod drosodd, ac rwy'n meddwl: efallai un arall i roi genedigaeth? "