Roedd Nina yn gwybod yn union: Yn un o'r bywydau yn y gorffennol roedd hi'n ganwr opera. Yn gyntaf, darllenodd Michael Newton ac roedd yn siŵr ein bod yn byw mwy nag unwaith. Ac yn ail, beth fel arall eglurwch i'w chariad angerddol am yr opera? Nid oedd yn dysgu cerddoriaeth, wedi'i datgymalu ynddo yn wan. Ond ar berfformiadau opera da, roedd bob amser yn cynnwys y llawenydd hwn fod dagrau'n ymddangos yn ei lygaid, hyd yn oed pan oedd yr opera yn gomig.
Felly heddiw, mae'r cyffro diarwybod y pwll cerddorfaol wedi tyfu. Roedd hi'n eistedd gyferbyn â'r ffenestri. Roedd FagoToths lapio'r geg yn ysgafn gyda gwefusau, mae'r hornishman yn syfrdanol yn syllu allan o'r offeryn, roedd y cyhoedd cain yn eistedd yn dawel.
Daeth y perfformiad allan i fod yn union sut yr oedd hi'n caru: nid y wisg, wedi blino'n lân, ond heb glogwyn gormodol. Ymddangosodd Cinderella a'r Tywysog ddwy nerds mewn sbectol. Yn yr Ramiro Retinue doniol, mae dynion y dynion yn arddull y ffilm "yn Jazz yn unig merched", a'r ymddangosiad yn eu plith y bearded hirfyd y mae gwisg fenywaidd yn achosi chwerthin gomerig yn y neuadd. Yn fwyaf diweddar, roedd rhyw anhysbys o Awstria Beardato-blewog, ac roedd y parodi yn amlwg, yn drechu'r Eurovision. Yn y baneri Eidalaidd yn y palas y Tywysog eu croesi cryman a chanser, yn dda, a llawer mwy yr hyn a oedd yno - stylish, doniol, ond nid yn annifyr.
Roedd Nina yn hapus. Arglwydd, beth all gymharu â phleser o berfformiad gwych! Edrych yn y rhaglen: Yn ein prif rolau! Mae gan bob un o opera theatrau'r byd gantorion Rwseg. Do, a dawnswyr, yn sicr. Ysgol, un gair.
Roedd y perfformiad yn Eidaleg, a nodwyd yr enw hefyd yn Eidaleg: La Cenentola. Cinderella. Cinderella. Mae pob iaith yn swnio'n brydferth. Pan ymddangosodd Cinderella yn rownd derfynol yr un sbectol, ond mewn ffrog briodas, a dechreuodd tywysog gwallt hir, heb roi'r gorau i ganu, ei stwffio mewn car retro, shuddred nina. Mae hi, hefyd, fel Cinderella, wedi cyrraedd Awstria yng ngobaith tywysog. Mae'r dynion lleol bob amser yn taro ei dychymyg gyda'u ceinder a'u moesau da, ond roedd hi'n ymddangos yn eglwyswyr twristiaeth yn ymddangos am y ffrwyth gwaharddedig. Y tro hwn penderfynodd: Nawr neu byth. Wedi gwneud fisa, cymerodd wyliau, daeth gyda nod clir: dod o hyd i'r priodfab.
Roedd Nina yn ifanc, yn hardd ac yn llwyddiannus. Aeth gyrfa i fyny, tyfodd cyflog, gallai fforddio teithio, gwisgoedd, theatrau. Roedd un peth yn ddrwg: nid oedd dyn yn agos. Ie, mewn gwirionedd, nid hyd yn oed ei fod mor ddrwg, ond rywsut yn anghywir. Cariadon, hyd yn oed y rhai mwyaf ofnadwy, i gyd yn cael eu hyrwyddo priod, a oedd yn ceisio plant. Do, ni allai unrhyw un ohonynt gael hyn, heb resymau gweladwy, tonnau i Fienna, prynwch docyn ar gyfer y rhes gyntaf i opera ... ond pan gyfarfu â hwy - yn arnofio yn y canol, nid yn gorfod gwneud y driniaeth, ond yn hapus , - rholio melancholy. Ac roeddwn i hefyd eisiau - hapusrwydd benywaidd.
Ymadrodd Stupitskaya, ni allai hi sefyll hi. Siaradodd Pab bob amser ar ei phen-blwyddi: "Dymunaf hapusrwydd i chi, Dogfa, Benyw." Implised: Mae angen i mi briodi a rhoi genedigaeth i blant. Mae hi'n dawel, gwasgu ei gwefusau ac yn ysmygu'n dawel ... fel pe bai hapusrwydd yn cael ei rannu ar arwydd rhyw, neu briodas ynddo'i hun mae'n gwarantu ...
Ac eto, ni fyddai dyn wedi atal dyn yn ei fywyd ... ihae, sut mae'r tair chwaer hyn yn ymladd yn y ddrama ar gyfer y tywysog ... ac mae'r gerddorfeydd bron pob un yn cael cylchoedd priodas ... ac mae'r cyhoedd yn gyfan gwbl yn parau a theuluoedd ...
Daeth Nina allan o'r theatr, yn orlawn gyda cherddoriaeth a hapusrwydd. Gyferbyn ag opera diadell o raddedigion sydd â rhubanau yn lliw'r faner Rwsia yn canu yn Rwseg "Pan fyddwn yn gadael iard yr ysgol" ... mae hyn yn angenrheidiol, rhieni rhywun yn gwahanu, anfonwyd oddi ar y brodyr a chwiorydd i ddathlu yn Fienna? Neu efallai bod y rhain yn blant o'n diplomyddion?
Cerddodd Nina o gwmpas KerttTerstraße mewn ffrog yn hedfan o'r gwynt. Roedd y gwesty yn agos, ond nid oedd eisiau mynd i'r ystafell. Ac yna, mae'n rhaid i chi rywsut ddod yn gyfarwydd â phriodfaoedd posibl ...
Y priodweddau, fel y'u rhyddhawyd, roedd pawb yn parau. Wel, dim ond pawb. Canol y ddinas, yn llawn twristiaid - ac maent yn dal i gael eu gyrru yn anaml gan un. Cerddodd Nina, yn syth yn edrych i mewn i lygaid yr holl ddynion sy'n dod tuag atoch, eu dal oddi ar randdeiliaid ymateb, ond yn unig. Gwrthodwyd dynion yn syth gan eu cymdeithion mewn DALI pell, ac roedd Nina yn teimlo fel heliwr yn y goedwig, lle nad oes gêm.
Bu'n rhaid i ni newid tactegau. Yn y bore, aeth Nina i fàs y bore. Yno, o leiaf mae'n glir ar unwaith pwy sy'n dwristiaid, ac sy'n lleol. Gwrando ar gorff gwych, o gwbl, gyda llaw, fe wnes i gofio'r ymadrodd o'r ffilm "Nid yw Moscow yn credu mewn dagrau": "Yn y fynwent, mae'n gyfarwydd iawn â'r gweddwon." Yn y fynwent, ni fydd yn dal i fynd, ond efallai cachu i'r siop ar gyfer dillad dynion? Sut i ddewis siaced Dad. Gwerthwyr, prynwyr ... ac yna yn yr eglwys, rhai hen bobl ... mae'n debyg nad oedd yn credu bod pobl Awstriaid, ac efallai nad oedd yr eglwys yn dewis ...
Es i allan ar y sgwâr heulog, eistedd mewn caffi, gorchymyn Großer Braler - cwpanaid mawr o goffi gyda llaeth. Mae ganddynt weinyddion gogoneddus - yn gwenu yn ffasiynol. Ond beth fydd yn ei wneud gyda'r gweinydd? A gyda'r gwerthwr?
Gall rhywun, a bydd y gwerthwr yn dywysog. Mae Nina bob amser wedi goramcangyfrif planc yn y berthynas. Felly, mae'n debyg nad oedd yn priodi yn ei ieuenctid, er bod y cynigion oedd. Mewn ystyr, yr oedd. Dedfryd. Roedd cyd-ddisgybl Dimka, dyn da, mewn cariad â hi. Ond fel y cyflwynwyd ei fod ar gyfer bywyd ... a gwrthodwyd. Ni throsglwyddwyd Dimka, ac nid oedd y berthynas yn fwy na'r berthynas, fe wnaethant ddod i fyny.
Edrychodd Nina i mewn i gwpan, gan gofio myfyriwr Carefree a chardota, ac yn sydyn wedi clywed ei enw.
- Wel, yn sicr, Nina, - wrth ei fodd bod y Toratoril yno o ble y cymerodd yma, yng nghanol Fienna, Alena, un-log mwy ar yr Undeb. - Ac rydym yn mynd ar yr un ochr, rwy'n edrych: chi, nid chi?
Cyflwynodd Alain, heb ofyn caniatâd, wedi gwirioni ar dabl Nina, loeren.
- Paul, fy ngŵr. Sut ydych chi, gyda grŵp? Daeth ymhell yn ôl? Pa wibdeithiau sydd eisoes wedi bod? Mae gennym heddiw "Night Fienna", dim ond yn y bore yr ydym yn ei hedfan, ac mae'n rhaid i ni fod wedi cwrdd â chi ar unwaith!
Paul, rhywbeth dadbacio Atgoffa Dimka, gorchymyn coffi. Dywedodd Nina am ei hun heb grybwyll, wrth gwrs, am y nod cyfrinachol y daith. Cytunwyd i gwrdd â'r diwrnod wedyn, a oedd yn yr Atodlen o Alena a Paul, yn teithio gyda'r grŵp, yn cael ei drin yn rhad ac am ddim.
- "Diwrnod am ddim", a ddyfeisiwyd, "Alea yn ôl yn ôl. - Rydych chi'n cyfeirio yn gyntaf, lle mae siopau, lle mae hynny. A ble i redeg? Wel, er i chi gwrdd â chi, dangoswch bopeth yma.
Aeth priod, coffi cyffuriau, i wisgo i fyny cyn y daith, a dechreuodd Nina eistedd wrth y bwrdd. Syrthiodd ar fy mhen. BYS gyda nhw yfory. Er ... mae'n ymddangos bod y cynllun gyda'r priodfab yn disgyn o flaen y llygaid, ond gyda ffrindiau yn hwyl. At hynny, roedd Alain, o leiaf feddwl arbennig ac yn disgleirio, yn cael ei wahaniaethu gan gymeriad golau a charedig a phrin newid yn ystod y cyfnod hwn. Felly - efallai ei bod er gwell. Gallwch fynd i Schönbrunn, mynd am dro yno yn y parc, yn cael ei roi i fyny ar yr eirth gwyn, bwyta gwialen ...
Methodd y cynllun gyda Schönbrunnom fel peebed fel gyda'r priodfab.
- Pa Zoo Park? - Roedd Alena yn ddig. - Mae hyn yn dda ac yn Moscow mewn swmp. Na, mae "diwrnod am ddim" yn golygu siopa. Dangoswch, dewch ymlaen, ble mae'r peth hwn.
- Na, rwy'n pasio. Bydd siopau'n dangos i chi, ond ni fyddaf yn cerdded gyda chi fy hun, yn cael ei ddiswyddo - roedd Nina hyd yn oed yn cael ei chwythu o ddicter. Beth nad oedd y daith yn gosod rhywbeth?
Gwrthododd Paul, cyn hynny, a ddywedodd o bŵer deg gair, fynd i siopa yn sydyn, yr oedd Nina yn eu harwain: Mewn un roedd saith llawr, yn y chwech arall.
"Rydych chi yma drwy'r dydd rydych chi," meddai yn dawel. - Byddai'n well gen i weld pêl-droed yn y car chwaraeon. Neu, fodd bynnag, yn y sw gyda Nina byddaf yn mynd os nad oes unrhyw wrthrychau.
A dweud celwydd drwy'r ddau lygad.
- O, gyrru! - Chwarddodd Alena. - byddwch yn dal i ddifetha fy mhleser o siopau. Wel, pa fath o ddynion, eh? Ninochka, os bydd yn diflasu gyda chi, penderfynodd yn y car chwaraeon, gall eistedd yno. Ac yna mae gen i restr o ddwy dudalen, rhaid dod â'r holl roddion, a dy hun, annwyl, maldod.
A hi a ysgogodd y codwr, a oedd yn iawn o'r stryd yn cyflwyno'r rhai sy'n dioddef yn nyfnderoedd y siop.
Roedd Nina yn ddryslyd. A beth fydd ganddi hanner diwrnod gyda dyn anghyfarwydd?
"Nina, os oes gennych eich busnes eich hun, rydych chi'n dweud wrthyf yn iawn," Mae llygaid Paul yn disgleirio â chwerthin. "Rwy'n fachgen mawr, gallaf gymryd fy hun." Ond os ydych chi eisiau, byddwn yn caru gyda chi gyda phleser. Dangoswch i mi eich hoff leoedd.
Ac aethant i Schenbrunn.
Deffrodd Nina y bore wedyn o ganu adar. Aeth ystafelloedd yr ystafell i iard fewnol y gwesty, ac yno, ar ganghennau coed enfawr, cafodd rhai adar eu geni, yn debyg i'r rheolau. O leiaf, roeddent yn ddu - adar Nina yn datgymalu hyd yn oed yn llai nag mewn cerddoriaeth.
- Mae'n ymddangos fy mod yn syrthio mewn cariad, "meddai rhywun yn Nina yn ei ben.
"Trwchus," atebodd rhywun arall ef ar unwaith. - Ni all dyn oedolyn ddisgyn mewn cariad am hanner diwrnod. Nid ydych yn bedair ar ddeg oed.
Atebodd "Ddim yn bedair ar ddeg," y llais cyntaf. - Ond fe syrthiais mewn cariad.
A syrthiodd nina i gysgu eto.
Roedd y dyddiau sy'n weddill o wyliau fel ysbïwedd a chyfres Brasil ar yr un pryd. Cyfarfu Nina a Paul bob dydd, gan guddio o Alena, gan lunio rhai nad ydynt yn breswylwyr. Rhywle aeth a threesome, ond roedd yn boenus i beidio ag edrych ar ei gilydd, peidiwch â dal ar ddwylo, i beidio â chyfnewid un ohonynt o jôcs a geiriau dealladwy. Ysgrifennodd nosweithiau yn y SMS gerddi. Eu hanwylyd oedd llinellau Tarkovsky: "Pan ddilynwyd y tynged ar y llwybr gan ni fel crazy gyda rasel yn ei law" ...
"Rhywbeth rydych chi'n edrych yn ddrwg, yn ffrind," meddai ymadawiad Alain ar y noson.
Byddwn yn dal i edrych yn dda. Ni wnaeth hi gysgu yn y nos, ni allai fwyta mewn gwirionedd. Roedd holl arwyddion o gariad llidus yn eu harddegau. Roedd yn ymddangos ei bod yn dial am hysbysu, dan anfantais, dan anfantais yn ei ieuenctid. I hyn i gyd yn cael ei gymysgu gan y teimlad ofnadwy, poenus o euogrwydd o flaen Alena a meddyliau cyson am yr hyn fydd yn digwydd nesaf gyda nhw. "Yn anffawd rhywun arall, ni fyddwch yn adeiladu hapusrwydd," yn aml dywedodd Mom, rhybuddio o nofelau gyda phriod. Ac ni wnaeth Nina hyd yn oed fynd at ddynion priod.
Gwir, beth yw tynged?
Hyd yn hedfan adref yn yr awyren, wedi torri yn berffaith. Nid oedd y tro cyntaf yn fy mywyd yn gwybod beth i'w wneud, sut i wneud. Roedd Nina wrth ei fodd â Paul fel na wnaeth erioed wrth ei fodd. Nid oedd hyd yn oed yn amau y gallai garu cymaint. Ond ni fydd yn gallu ei arwain i Alena. Bydd yn anonest, yn falch iawn. Ni fydd hyn yn dod â hapusrwydd iddynt.
Pa mor wallgof gyda rasel mewn llaw ...
Pwysodd Nina yn ôl yn y gadair a daeth yn araf, gan fynd drwy'r manylion, gan gofio'r lliw, synau, arogleuon, adfer y rhain yn wallgof wyth diwrnod mewn cof gyda Paul ...
Dychwelodd Alena a'i gŵr adref dri diwrnod ar ôl Nina, gyda grŵp. Nid oedd Nina ar ôl gadael Paul yn galw, ond nid oedd yn poeni: roedden nhw'n cytuno i beidio â chwympo, y byddai'n ei alw, byddai'n galw. Yn Fienna, ni wnaethant wylio'r teledu, nid oedd y Rhyngrwyd yn y gwesty.
Ynglŷn â'r trychineb a ddarganfuwyd yn Moscow yn unig, pan gafodd Nina ei gladdu eisoes.