Croesodd ein llwybrau ar hap - am gyfarfodydd o'r fath maent yn eu dweud: mae hyn yn dynged. Ac fe wnes i jerio fy diafol i ffrindiau i'r entomolegwyr ar y digonedd o chwilod duon domestig, a oedd yn mynd allan cyn iddynt arolygu cynnwys fy sosban!
"Ond nid oes bwystfil o'r fath," gofynnais, fodd bynnag, nid yw wir yn cyfrif ar lwc, "fel eu bod yn ymladd y chwilod duon hyn fel perthnasau, fel arall i'w lladd nid yn caniatáu i mi deimlad anorchfygol o squeamishness?"
- Sut, fel, - roedd llais melys wedi fy ateb, yn weladwy, yn pleserau ac yn ei arwain yn y gornel bell, lle dywedodd blwch gwydr wedi'i anghrededig. Dyma nhw, y man geni, gelynion cyntaf chwilod duon.
- Dydw i ddim yn edrych! - Gwaeddais, nid yn amau bod y syndod yn aros i mi mewn munud.
Rwy'n ailadrodd, roedd yn ffiaidd. Roedd ei holl gorff yn gorchuddio'r arfwisg ddu, ar yr wyneb roeddem yn fowldio'n enfawr, yn frawychus i gwydredd bump, a mwstas ... Duw, beth oedd y mwstas! Roedd eu hyd yn fwy na maint y Taracan ei hun, a oedd bron â'm palmwydd. Mewn gair, roedd yn chwilen, mae hynny'n chwilen.
Pan lwyddodd entomolegydd cute i fy arwain at y teimlad, clywais stori hir, difyr am y gwaed yn erbyn gwaed fy adnabyddiaeth newydd a chreaduriaid coch cartrefol. Ydw, ie, peidiwch â synnu: roedd yn vendetta gwaed, a hyd yn oed ar ben hynny, rhywogaeth fenywaidd. Dim ond un ohonynt allai oroesi a rheoli tiriogaeth benodol, yn yr achos hwn, fy nghegin fy hun. Hyd yn oed yn unig a laddwyd ar ôl llewygu, deallais: chwilod duon Madagascar - mae mwy o gyfleoedd. - bydd yn difa'r cyfan "eich" chwilen ddu, "Roedd pobl yn fy argyhoeddi, rhoddodd bywyd y chwilod duon trofannol hyn," bydd yn grug yr holl waith maen, ni fydd gennych broblemau.
- Ac ef? - O'r meddwl y bydd anghenfil o'r fath yn hela yn y gegin, roeddwn i eisiau crio.
- mae'n? Felly mae'n drofannol, mae angen gwres arno. "Byddwch yn byw am sawl mis, yn dod â chwilod duon ac yna'n marw fy hun yn dawel."
- Ac nid yw ... yn fenyw? Ddim yn fenyw feichiog?
- Troseddu! Beth ydym ni, yn eich barn chi, nid yw bachgen dwfn o ferch yn gallu gwahaniaethu!
- A ... nid ydynt yn eu cysylltiadau rhyngwladol arferol? Ac yna sut mae mutants yn cael ei rannu ...
- Peidiwch ag ysgaru, peidiwch ag ysgaru. Ydw, peidiwch â bod ofn i chi felly, gadewch i ni law.
Roedd yn gywilydd i fod yn ofni, fel merch oedolion, ac fe wnes i ymestyn fy llaw. Roedd y chwilen ddu yn rhewi ar y palmwydd. Fe wnes i gyffwrdd yn ofalus â'm bys cyn ei gefn, a ... ysgwyd y trysor yn ysgwyd yr ystafell. O fy, i tyngu, mae cyffyrddiad tendr o'r chwilen ddu yn sydyn yn neidio mewn un lle ac wedi dioddef yn ddifrifol, ar yr un foment hedfanodd i'r llawr, ac roeddwn i ar y mesurydd i ffwrdd.
- Ni wnaeth ddamwain? - Roedd y teimlad o drugaredd yn aildrefnu ffieidd-dod, i gymryd marwolaeth chwilen ddu ddiniwed mewn unrhyw beth.
- Ydw, nid marw, ddim yn marw, "Sicrhaais fi. "Cadwch mewn cof: mae'n dal i redeg, mae ganddo goesau iawn.
"Daw cymdogion, fe glywsant guriad y carnau," Roeddwn i'n meddwl ei bod yn bryderus, gan dynnu'r blwch yn ofalus gyda chwilen ddu - yr un creadur Duw! - i fy mag. I gydweithwyr, a oedd, nad ydynt yn cŵl, yn eu gorfodi, yn gwneud gwestai gwael gyda Madagascar neidio a threiddio i golli'r pwls, roedd y chwilen dduon ei hun yn hoffi, ac mae fy reslo i fynd ag ef i'r tŷ - nid yn iawn ...
"Meddyliwch," fe wnaethant eu hannog, "Rydych yn deffro hyd yn hyn ymhlith y nosweithiau, ac mae gennych topot yn eich cegin, mae'r chwilen ddu ddu yn mynd ar drywydd y coch ...
Roeddwn i ynghlwm - i beidio â thaflu allan. Daeth i ar frys yr enw fel ei fod yn dechrau i mi rywsut perthynas - wedi'r cyfan, nid rhyw fath o chwilen ddu, a fy nghyw o Philip. Yn y cyfamser, roedd yn oer ar y stryd, ac yn gadael i chwilod duon mewn bwyd cŵl ei olygu i'w ddinistrio. Dechreuais adael gwaith yn gynnar i gael amser i brynu afalau ffres Philip. Llenwi o ofn a ffieidd-dod, i, yn ceisio peidio â tharfu ar y chwilen ddu, fe wnes i hen ddarnau o ffrwythau a rhoi rhai newydd. Mewn eiliad yn unig, mae Philip wedi datblygu'n sydyn y mwstas i gyfeiriad y driniaeth, ac yna'r ail fwsyn, ac wedi hynny anfonwyd y chwilen dduon at yr afalau. Soddodd Filippe ddiferion sudd afalau fel gwir gourmet. Ar ôl iddo ddianc. Cymerais y blwch a ... o arswyd mae'n trigo! Cyfarfod o'r oerfel! Cafodd y chwiliad ei goroni â llwyddiant, roedd Philip yn eistedd mewn cadair ac yn brifo'r mwstas mewn gwahanol gyfeiriadau.
- Sut ydych chi, haint, symudodd y caead!
Ac yna ar y stryd stemmed, ac mae'r batris yn gweithio ar coil cyflawn, roedd yn amser i ddatgan helfa wych. Agorais y caead. Daeth Diwrnod Tsy Philip adref, yn y blwch, ac yna diflannodd. Tri mis ar ôl hynny, nid oedd gennyf chwilod duon ... nawr mae'r tiriogaeth yn cael eu goresgyn gan y diriogaeth - ble mae fy Philip? Efallai, ni throsglwyddodd drafodion y gaeaf yn Rwseg, a beth aeth un da i'r cymdogion ... onid oeddent yn lladd y dyn tlawd? Ac yn ddiweddar, gofynnodd rhai o'r cydweithwyr nad ydynt eto wedi anghofio fy stoc fili, os na allent gael yr un peth, mae'r chwilod duon yn cael eu goresgyn. Rwyf hefyd yn meddwl dechrau "anifail anwes domestig" arall. Beth? Gadewch i un chwilen ddu enfawr edrych fel yn uchel yn y gegin nag sy'n tawelu'r brecwast yn dawel.