Gyda manhlag cyflawn, rhoddodd Irina Allegrova ddechrau'r daith ffarwel yn y Gemau Olympaidd. Ond ni chredai neb hi am hwyl fawr. Mae'n debyg, oherwydd bod artist y bobl ei hun yn credu gydag anhawster. Pwynt clir yn ei fywyd creadigol, ni chyflawnodd y gantores - dim ond ellipsis sylweddol.
Yn gyffredinol, roedd y cyngerdd yn gallu enwog. Dim ond nawr, Irina Alexandrovna, Irina Alexandrovna, nid oedd eisiau amlygu'n iawn: Mae pob newyddiadurwr wedi cael eu gwadu cyhoeddiadau mawr mewn achrediad. Pam mai dim ond y canwr ei hun. At hynny, roedd hysbysebu ar raddfa fawr: a radio, a phosteri, a baneri yn hongian ar draws Moscow. Fel y llynedd. Yna, yn 2010, ynglŷn â sut y cynhaliwyd ei chyngerdd angerddol, dim ond hi hefyd yn gwybod y gynulleidfa ar y diwrnod hwn yn y Gemau Olympaidd. Hyd yn oed darllediad teledu, a ddangosir ar 8 Mawrth, bron am hanner nos, ychydig sydd wedi gweld. Nid oherwydd nad oedd yn hoffi'r canwr, ond trwy gyd-ddigwyddiad: y diwrnod ar ôl y cerdded dridiau, bu'n rhaid i bawb weithio. Eleni, roedd o leiaf y camgymeriad hwn yn cael ei ystyried ac yn dangos cyngerdd ar Fawrth 9, yn brif amser.
Perfformiodd y gantores ganeuon hen a newydd. Roedd y golygfeydd yn gweini monitor enfawr y tu ôl iddi yn ôl. Yn y rhan fwyaf o ganeuon, roedd y cefndir hwn yn debyg i ffrâm luniau tri-dimensiwn. Ac yn y fframwaith hwn roedd gosodiadau newydd-ffasiwn ar bwnc caneuon: y gwahanol siapiau geometrig, yna portreadau ohoni, annwyl, yna'r cyfalaf nos. Mae'n debyg, oherwydd y lluniau dan arweiniad amrywiol o Allegrova penderfynu peidio â rhoi ei bale i'r sioe. Ymddangosodd yn unig ar un gân - yr holl annwyl "Empress".
Yn ystod y bywgraffyddol (fel Igor Cool), y gân "Baba-bitch" y cefndir oedd motiffau llewpard, hebddynt ni allai'r canwr fyw. "Pwy nad ydym yn y cyntaf ..." - FELIVE FELIVEING, tynnu allan IRA, gan bwyntio fy bysedd ar y serth, ond cyfieithodd yn gyflym y saethau, yn ogystal â'r geiriau "bod gennym yr ail" yn dangos ar berson Ar hyn o bryd ymddangosodd ar yr olygfa. Roeddent bron yn anweledig o'r neuadd am dusw enfawr o rosod, a oedd yn llusgo yn y breichiau, Valery Leontyev.
"Rydw i eisiau dwy neu dair blynedd, rydych chi'n ffarwelio â'r olygfa, ac yna newidiodd fy meddwl," Hugiodd ei ffrind gorau ei ffrind gorau.
Dymunodd Igor Krutoy gadwyn y noson bron yr un fath:
- Ni allaf longyfarch IRA gyda thaith ffarwel. Gallaf ei longyfarch ar Fawrth 8, gyda anchlage, a phopeth arall ... Wel, ni fydd rowndiau hir, ond bydd teithiau byr, cyngherddau, bydd saethu yn y rhaglenni mwyaf rhyfeddol. Rwyf am ddymuno hynny am amser hir roedd ystafelloedd llawn ar gyfer canwr mor wych a dim ond menyw brydferth.
A yw mor ffarwelio, a yw'r daith hon yn allegrova? Gadewch i ni lunio cyfatebiaeth gyda ffarwelio Alla Pugacheva, a gynhaliwyd ddwy flynedd yn ôl yn y Kremlin. Nodyn, gadawodd Pugacheva yr olygfa am lawer o resymau. Ac ni waeth pa mor synnu gan y datganiad hwn, ond y prif beth oedd absenoldeb repertoire da. Ceisiwch gofio'r gân daro Alla Pugacheva yn y saith mlynedd diwethaf. Cymhleth. Mae yna eithaf da, ond yn dod yn enwog dim ond oherwydd eu bod yn canu pugachev. Ac nid yw'r brand sydd ynghlwm wrth y gân yn dal i wneud ei tharo.
Gadewch i ni weld y Allegrova. Yn ei repertoire, yn y blynyddoedd diwethaf, mae llawer o drawiadau wedi cael eu hychwanegu: "Dydw i ddim yn eich credu chi," yn anwybodus "," peidio â throi allan "," I bwy mae'r gwahaniaeth "," hyfryd cariad "... y repertoire mae ganddo le i fod.
Pwy oedd yn y cyngerdd Pugacheva, gwelodd fod y gantores oedd y rhaglen gyfan wedi'i hadeiladu'n glir o dan yr arwyddair "Farewell". Efallai bod Pugacheva yn gyntaf hefyd yn bluffing gormod gyda ffarwel, ond, deall, cyn gynted ag y byddai'n rhoi'r gyngerdd "wedi'i deilwra" cyntaf, byddai'n ei gyhuddo ar unwaith o gelwyddau a pirae, dodrefn ei gofal yn glir, gan ei bod yn hoffi'r primaudonna . Pan ymddangosodd Allegrova ar yr olygfa Olympaidd, roedd popeth yn cael ei amharu - cymaint o Afar yn cofio Pugachev: yr un steil gwallt, yr un Balachon Du. At hynny, agorodd y cyngerdd hefyd ganeuon primatonna! Perfformiodd y gân enwog Sitkovsky "Monologue", unwaith y bydd yr hen gerdyn busnes ABP. Dylid nodi bod yn y cyngerdd o Allegrova perfformio dau arall, yn ôl ei mynegiant, "estroniaid" caneuon: "Esaul" Oleg Gazmanov a'i hoff "Wallpaper Vodka ar y bwrdd" Gregory Lepsa. Ond y gân ar y dechrau oedd Pugachevskaya, ni soniodd am air. Roedd y gynulleidfa yn y neuadd yn synnu ac yn ymddangos i fod yn ganeuon ychwanegol a oedd yn swnio'n y rhaglen. Er enghraifft, gall cyfansoddiad ysgafn newydd "tri gŵr", sydd ar gyfer cyngerdd rheolaidd fod yn dda, ond nid ar gyfer y ffarwel, lle'r oedd y canwr eisiau i ddangos hufen o'i ganeuon ei hun.
Gadewch i ni dalu sylw i fanylion arall: dathliad pen-blwydd un canwr a'r llall. Faint y cafodd ei ysgrifennu am Pugachev ar ei phen-blwydd yn 60 oed - gwnaeth rhifynnau amrywiol fater arbennig, gan siglo i'w gwŷr, perthnasau a hyd yn oed cydnabyddiaeth ar hap!
Cyhoeddodd Allegrova ei ofal ar y noson cyn ei ben-blwydd ei hun. Dyma sut nad yw cŵl, digwyddiad mawr yn y gerddoriaeth a'r byd seciwlar. Ond roedd y wasg mewn ymateb yn dawel. Peidiwch â chredu? Neu heb dderbyn y wybodaeth angenrheidiol?
Pam ddigwyddodd hyn? Nid yw Allegrova yn ffarwelio â ni? Neu ei anwybyddu yn syml am byth o'r fath newynog i'r pen siarc newyddion? Os yw'r ail, yna pam? Mae'n debyg, nid yw'r gantores ei hun yn deall yr hyn PR a sut i gysylltu ag ef. Wedi'r cyfan, roedd hi'n ymwneud â'i holl fywyd yn unig trwy greadigrwydd. A'r tîm a fyddai'n ei helpu yn y drychiad Olympus, yn ymateb yn brydlon i bob newid o gwmpas, ganddi, ac ni ddigwyddodd erioed. Hi hi ei hun a dim ond dringo ar y pedestal ar eu pen eu hunain. Y mae'r cynorthwywyr newydd newydd y gantores yn ceisio ei daflu, argyhoeddi cuddio o bawb pan fo angen i wneud i'r dde i'r gwrthwyneb.
Ond mewn unrhyw gwestiwn arall, mae Lee Allegrova yn gadael, yn parhau i fod. Dylid nodi, mae'r rhan fwyaf o wylwyr yn cael yr argraff bod eu hoff artist wedi newid ei feddwl i ffarwelio. Gadewch i ni gofio beth ddywedodd Irina Alexandrovna ar y noson cyn y cyngerdd i'n rhifyn.
- Sylweddolais fy mod wedi cymryd llawer o amser gan fy agosaf a'm perthnasau. Roeddwn i eisiau gwneud mwy gartref, i roi amser i'r rhai sydd â'r holl flynyddoedd hyn yn cael eu hamddifadu o'm cyfathrebu a sylw, - gyda'i mam, merch, ŵyr. Dw i, yn y diwedd, yn gweithio llawer ac yn gwneud llawer, y mae nad yw'n gywilydd arno a'r hyn yr wyf yn falch ohono.
Ac yn awr byddwn yn gwrando ar yr hyn a ddywedodd y canwr mewn cyngerdd:
"Mae person, gan wneud unrhyw weithredoedd neu weithredoedd, bob amser yn eu hesbonio beth mae'n ei wneud ar gyfer ei berthnasau, ffrindiau, ffrindiau, ac yna'n sydyn yn meddwl tybed a oedd yn angenrheidiol? Rwy'n hapus bod yr holl flynyddoedd hyn, pan oeddwn i gyda chi, mae'n ymddangos fy mod angen cannoedd, miloedd o bobl. Chi, fy nghynulleidfa! Boneddigion a boneddigesau! Mae gennyf yr anrhydedd heddiw i ddatgan eich bod yn dechrau fy nhaith ffarwel teithiol, ond nid yw'n dweud unrhyw beth, oherwydd dydw i ddim yn hoffi rhoi pwynt - dwi wrth fy modd yn rhoi llawer.
O ganlyniad, yn ddryslyd i bawb ac, mae'n ymddangos, hyd yn oed yn gadael ei hun yn yr anwybodaeth, y bydd yn ei wneud yfory, Allegrova o'r diwedd, yn ôl ei arfer, yn ôl ei arfer, yn aneglur nad oedd neb Caprice: yn trafferthu i gymryd blodau, sydd yn anhygoel Daeth meintiau â chefnogwyr iddi hi. Cyn gofalu am yr olygfa, mae'n debyg, wedi'r cyfan, yn llwyddo i gynghori gweiddi: "Diolch am y blodau!"