Yn y ganrif ddiwethaf, roedd y cyfenw Zakirov wedi ei drechu i'r holl Undeb Sofietaidd. Dechreuodd y linach hon gyda'r barite enwocaf Karim Zakirova, unawdydd y theatr Opera a Ballet Uzbek a enwir ar ôl Alisher Navoi, a'i sbeislyd o Sebonovoy, artist cyffredinol, enwog nid yn unig i'w llais, plastigau a dawnsio, ond hefyd yn y rhodd o gau. Nid yw'n syndod bod pob un o'r chwe phlentyn o'r cwpl hwn - Batyr, Louise, Farrh, Jamshid, Maluval a Ravshan - yn dewis proffesiynau creadigol. Cyflawnodd Troy y llwyddiant mwyaf. Daeth Farrh yn unawdydd yn boblogaidd yn Undeb Sofietaidd y grŵp "Yalla" (eu "astudiaethau" hau o Moscow i'r rhai mwyaf cyn y cyrion). Nid oedd Batyr yn cyfyngu ei hun i yrfa'r ffilm acter (ymhlith ei rolau mae'n werth nodi ffilm aml-sedd "Ffyrdd Tân", cafodd ei dangos yn aml ar y teledu cyn dechrau'r ailstrwythuro) a daeth yn ganwr poblogaidd. Yn aml, siaradodd â'r chwaer iau Louise, hefyd yn leisydd talentog. Gyda llaw, cyfarfu â hi, fe gellid ei ddweud ar y llwyfan: Daeth y drymiwr newydd Patula Mordukhaev i'w tîm cerddorol, am ryw reswm gwrth-geiniog, a Louise i'r amlwg, yn gyflym yn dod i'r amlwg mewn cariad. Ac yn 1971, cafodd y ferch yr oedd rhieni'n dymuno ei stwnsio Camilla yn yr Undeb hwn. Ond tad-cu, y bariton mwyaf, gan gymryd wyres newydd-anedig yn ei ddwylo, a nodwyd yn awdurdodol: "Beth yw ei Camilla?! Mae hyn yn Nargiz! " Roedd yn ymddangos nad oedd newydd roi enw'r seren yn y dyfodol, ond hefyd yn ei ddyfarnu gyda chymeriad cryf a thynged llachar.
Nargiz Zakirova: "Roeddwn yn bump oed pan nad oedd fy nhad-cu. Ond rwy'n ei gofio yn berffaith, oherwydd pan adawodd fy rhieni i deithio, gadawais fy mam-cu gyda thad-cu. Dywedodd wrthyf straeon tylwyth teg am y noson, a ddaeth iddo'i hun, yn rhyfeddol o leisiodd pob cymeriad. Gallwn wrando ar ei hanes am oriau. Yn gyffredinol, roedd yn fy nhrin yn fawr iawn. Pan ddaeth o'r gwaith, dod â danteithfwyd bob amser. Ac efe a dreuliodd ei holl amser rhydd yn yr ardd. Tyfodd ceirios a cheirios, ac roedd eirin gwlanog yno. Beth nad oedd yno! "
Dim ond pedair mlwydd oed oeddech chi pan ddigwyddodd eich cyntaf creadigol. Sut ddigwyddodd hyn?
Nargiz: "Roedd fy mam yn cymryd rhan yn rhaglen Neuadd Gerdd Tashkent" Syndbad-Seavido ", a gafodd ei roi ar fy ewythr Batyr Zakirov ynghyd â Mark Zakharov. Chwaraeodd briodferch y brif arwr. Wrth gwrs, roeddwn i'n gwybod y perfformiad hwn yn ôl y galon. Yn ystod ymarferion, yn sefyll y tu ôl i'r llenni, canodd actorion. Ac yn treiddio i mewn i'r ystafell wisgo, ceisiodd o flaen y drych siwtiau, yn breuddwydio am yr olygfa. Mae fy awr serennog wedi cyrraedd pan gyflwynwyd doliau i mewn i'r sioe gerdd. Roeddent yn diystyru'r ddol. Felly roedd cymeriad Hippo Katya yn ymddangos - merch fach a oedd i fod i berfformio cân "gwên". Dechreuon nhw benderfynu pwy fydd yr artistiaid yn gallu ei leisio â llais plentynaidd. Tra bod oedolion yn trafod y cwestiwn hwn, yr wyf yn troelli yn agos atynt ac yn canu, yn ceisio denu sylw yn y modd hwn. A fy mam awgrymodd: "A gadewch i ni roi cynnig ar Nargiz!" Cefais fy ngwrando a'i gymeradwyo. Nid fy llawenydd oedd y terfyn - roedd gen i ystafell! Perfformiais gân y tu ôl i'r llenni, ac yna aeth â mi ar yr olygfa ac fe wnes i gynrychioli'r cyhoedd: "Canodd Little Nargiz Zakirova am y Hippo.
Canfu artist harddwch ei hapusrwydd yn unig yn y drydedd briodas. Ond dim cwynion am gyn-wŷr yn mynegi. Llun: Archif Personol Nargiz Zakirova.
Ac ar bymthegfed oed, rydych chi eisoes wedi perfformio yn yr ŵyl fwyaf enwog o berfformwyr ifanc "Jurmala" yn yr Undeb Sofietaidd. Ac maen nhw'n dweud, os nad yn ddirgelwch, gallech haeddu cael y brif wobr ...
Nargiz: "Nid yw hyn yn cyfateb i realiti. Ar "Jurmala 86" Fi 'n sylweddol oedd yr aelod ifanc mwyaf. Ac mae'n anghywir siarad am yr hyn yr oeddwn yn ei adael. Roeddwn i'n canu yn dda. Ond ymhlith y cystadleuwyr roedd llawer o berfformwyr proffesiynol da. Er enghraifft, Olga Kormukhin. Yna roedd ei seren wedi'i goleuo. Roeddent yn edrych yn fwy cryfach na fi, ac yn haeddu eu gwobrau. Mae hwn yn asesiad gwrthrychol. Yna dyfarnais gydymdeimlad y gynulleidfa. Yn fy marn i, gwobr deilwng iawn. "
Mae'n ymddangos nad ydych ond yn broffesiynol yn unig, ond mae bywyd personol hefyd yn gysylltiedig â'r gân. Rydych chi wedi perfformio ers amser maith gyda'ch priod cyntaf. Gydag ef, hefyd, wedi cyflwyno'r olygfa?
Nargiz: "Na. Cyn i Ruslan gyfarfod, ni wnaethom weithio gyda'n gilydd. Os cofiwch, unwaith roedd ensemble o'r fath yn Swedeg "Ewrop", ar y pryd yn boblogaidd iawn ledled y byd. Roedd gennym ni yn Tashkent ei analog ei hun yn Ewrop - y grŵp "Byte". Perfformiodd guys hardd hardd ifanc gerddoriaeth ddiddorol. Wrth gwrs, cefais fy nghlywed am y tîm hwn, gwelais eu perfformiadau, roeddwn i'n eu hoffi, ond ni chroesodd ein llwybrau creadigol rywsut. Ac unwaith y digwyddodd fod yn rhaid i ni ymarfer ar yr un diwrnod ar un diwrnod. Yna fe wnaethom gyfarfod gyntaf, dechreuodd y sgwrs. A rhyngof fi ac unawdydd y grŵp hwn, Ruslany Sharipov, fel pe bai'r wreichionen yn rhedeg. Am ryw reswm fy neunaw mlynedd roedd yn ymddangos i mi fy mod yn wallgof mewn cariad. Ac ar ôl mis a hanner fe wnaethon ni briodi. "
Ac yna dechreuodd weithio gyda'i gilydd?
Nargiz: "Ydw. Er bod ei dîm cyfan yn erbyn. Roeddent yn hyderus, gyda dyfodiad menyw, nad oes dim tîm da yn aros. Yna gadawodd Ruslan y grŵp, a dechreuon ni siarad ag ef gyda'i gilydd. Ac yna rhoddais ferch Sabina iddo. Nawr mae hi wedi bod yn bedair ar hugain oed. Ac rwy'n ddiolchgar iawn iddo am bopeth a gawsom yn dda, gan gynnwys plentyn. Fe wnaethom dorri i fyny mewn da, heb sgandalau ac ymgyfreitha. Nid oes y fath beth o gwbl yn y cymeriad i drin eich cyn-briod fel gelynion. "
"Nid yw'r blynyddoedd diwethaf wedi costio heb golledion difrifol. Corwynt, yn cynhyrfu yn Efrog Newydd, a achosodd ein difrod difrifol i deuluoedd. Lladdwyd y lluniau a ysgrifennwyd gennyf fi, ond daeth marwolaeth y Pab yn drychineb fwyaf. " Llun: Archif Personol Nargiz Zakirova.
A sawl gwaith ydych chi wedi bod yn briod?
Nargiz: "Nawr mae gen i drydydd priodas."
Os nad yw'n gyfrinach, beth achosodd yr ysgariad cyntaf?
Nargiz: "Roeddwn i mewn sefyllfa ac am gyflwr iechyd ni allai fynd ar daith. Aeth Ruslan ar eich pen eich hun. Arhosais am iddo, fe wnaethon ni alw bob dydd a siaradodd tua ychydig oriau, ysgrifennodd ataf llythyrau. Roeddwn yn hyderus ynddo fel ynof fy hun. Efallai oherwydd fy oedran iau, rwyf wedi delfrydol ein perthynas rywfaint. Roedd yn ymddangos i mi, mae hyn yn gariad am oes, fel John Lennon ac Yoko. Ac efe, yn ogystal â mi, nid oes angen neb arall. Ac yna, pan ddychwelodd y gŵr, dysgais fod yr holl amser hwn yn twyllo. Doeddwn i ddim yn disgwyl brad. Yna, yn fy enaid, cafodd rhywbeth ei adael. Ar ôl hynny, ymddangosodd merch ar y byd, ond nid oedd ein perthynas bellach yr un fath. Dechreuon ni weithio ar wahân. Fe'u trowyd gyda chyngherddau, heb weld am sawl mis, a phan wnaethant gyfarfod gartref, nid oedd unrhyw deimlad yn agos atoch chi wedi cael person agos a brodorol. Yna penderfynais nad oedd yn werth presennol yn fwy na'r briodas hon, ac roeddem yn gwahanu. "
A wnaeth Ruslan gyfathrebu â'i ferch, ar ôl i chi dorri i fyny?
Nargiz: "O'r hyn o bryd, yn 1995 symudon ni i UDA, galwodd bedair gwaith yn unig. Ond ni fyddaf yn ei warthu amdano. Yn gyffredinol, nid wyf am rywsut ei droi allan neu ei feirniadu, oherwydd, fel y dywedais, rwy'n ei drin fel arfer, er gwaethaf y ffaith bod pellter. Dal, nid yw'n un, nid yw llawer o ddynion yn gweld unrhyw beth yn wallgof mewn ymddygiad o'r fath ac yn byw yn union fel hyn. Fe wnaethoch chi ofyn cwestiwn yn unig, ac fe atebais yn onest. "
Mabwysiadodd rhieni Nargiz Philip mewn teulu gyda breichiau agored. Ac yn bribed nid yw eu llais codi tâl, ond cariad cryf a diffuant am eu merch. Llun: Archif Personol Nargiz Zakirova.
A chyda'ch ail ŵr y gwnaethoch chi gyfarfod yn America eisoes?
Nargiz: "Na, fe wnaethom gyfarfod yn Tashkent. Cyrhaeddodd Ernur Kanaibekov o Kazakhstan fel rhan o'r ddirprwyaeth, a oedd i fod i fynd â'r cyfranogwyr i'r gystadleuaeth "Llais Asia". Roeddwn i ar wrando, yno gwelsom am y tro cyntaf. Caru ein gilydd. Wedi priodi. Ac gyda'i gilydd symudodd i'r Unol Daleithiau. Ond yn 1997 digwyddodd anffawd - bu farw mewn damwain car. Bryd hynny, fe drodd ein mab ddwy flynedd a hanner. "
Pam wnaethoch chi benderfynu gadael Uzbekistan, yn enwedig ar frig eich poblogrwydd yn y famwlad?
Nargiz: "Symudodd brawd fy nhad am chwech i ein hymadawiad i'r gwladwriaethau gyda'i deulu a'i berswadio am amser hir i ddilyn ei esiampl. Yn gyntaf, fe gollodd fy nhad, wedi'r cyfan, yr unig frawd, ar wahân i, roedd yn siŵr y byddem yn well yno. Wrth gwrs, fe wnes i orffwys sut y gallai, pan dderbynnir y rhieni y penderfyniad hwn, ond yna roeddent yn deall rhesymoldeb y Ddeddf hon. "
Sut oedd eich addasiad dramor? Aeth popeth yn hawdd neu wynebu anawsterau?
Nargiz: "Y tro cyntaf i ni ei fod yn uffern. Oherwydd ein bod wedi cyrraedd, heb wybod yr iaith. Er enghraifft, dysgais Ffrangeg yn yr ysgol. Bryd hynny roeddwn i'n feichiog gydag ail blentyn. Mae'r ddarpariaeth hon, wrth gwrs, yn dod gyda ymweliad parhaol â'r clinig, gwyliadwriaeth gan y meddyg. A dychmygwch beth ydyw: Mae meddygon yn siarad â chi, ac nid ydych yn gwbl ddim yn deall yr hyn maen nhw'n ei ddweud wrthych. Ar ôl yr ymweliadau hyn, roeddwn i ar fin hysterig. A'r ferch, a oedd yn chwech oed oedd yn chwech oed, aeth i'r ysgol a dychwelodd y cartref yn gyntaf gyda dagrau yn ei lygaid - am yr un rheswm. Hyd yn oed unwaith, roedd hi mewn gwers, eisiau i'r toiled, ni allai ofyn i'r athro adael y dosbarth ac, nid dirlatio, aeth o dan ei hun. Roedd hi'n bryderus iawn oherwydd y rhwystr iaith. Ond mae Sabina wedi bod yn eithaf cyflym, mae wedi bod yn ddigon da i berchennog Saesneg drwy'r misoedd. Mae gennyf y broses hon, wrth gwrs, yn cymryd mwy o amser. Fe wnes i wylio teledu Americanaidd yn benodol, gan wrando ar y radio a chyrraedd cam o'r fath yn raddol, yr oeddwn yn gwybod fy araith yn berffaith, ond ni allai fy hun ddweud unrhyw beth, oherwydd ei fod yn swil. Yna cynghorir un ffrind: "Peidiwch â bod ofn gwneud camgymeriad. Rydych chi yn America, gan edrych o gwmpas, mae llawer o bobl yn byw yma, y mae'r iaith hon hefyd yn dramor, ac nid oes unrhyw un yn teimlo embaras os yw'n dweud nad yw geiriau'n eithaf cywir neu'n gwneud methiannau mewn gramadeg. Os byddwch yn gwneud camgymeriad, byddwch yn cywiro. " Dechreuais wneud hynny, ac o ganlyniad, mae gen i iaith o'r fath yn awr fy mod weithiau'n anghofio geiriau Rwseg. "
Ac ni anghofiodd uzbek?
Nargiz: "Rwy'n deall yn dda yn Uzbek, ond ni allaf ddweud unrhyw beth. Rwy'n gwybod dim ond rhai geiriau ar wahân. Y ffaith yw ein bod bob amser wedi cyfathrebu yn Rwseg gartref. A hyd yn oed os wyf unwaith yn dweud rhywbeth mewn plant amddifad yn yr iaith Uzbek, mae'n troi allan gyda mi gydag acen. "
Nargiz am datŵs a breuddwydiodd pen eillio o blentyndod. Ond yn Uzbekistan roedd yn amhosibl. Llun: Archif Personol Nargiz Zakirova.
Ar ôl symud i Efrog Newydd, a wnaethoch chi barhau â'ch gyrfa greadigol?
Nargiz: "Na. Y tro cyntaf i mi beidio â chanu. Ar ôl Tashkent, lle cefais fy nghydnabod ar y strydoedd, i fod yn America, mewn amgylchedd gwahanol lle nad oes poblogrwydd cyfarwydd a'r cyfle i wneud eich hoff beth - mae hyn, wrth gwrs, sioc. Ond yn oed i bump ar hugain, fe wnes i sylweddoli yn berffaith fod hwn yn wlad arall, gallwch ddweud, planed wahanol, ac yma bydd yn rhaid i mi ddechrau popeth o ddalen wag. A dim ond geni i'r mab, penderfynais gael swydd. Dewch o hyd i rywfaint o le sy'n gysylltiedig â cherddoriaeth, ac nid oedd yn breuddwydio. Ar ben hynny, ni wnes i hyd yn oed yn gwybod ble i droi ar y mater o gyflogaeth. Roeddwn yn chwilio am unrhyw swydd: Cerddais o un pwynt masnachu i'r llall, yn cynnig fy ngwasanaethau nes i mi droi at y salon lle mae tapiau fideo yn cael eu gwerthu. Ac fe drodd allan i fod yn siop Rwseg. Ac yno fe'u derbyniais i. Fe wnes i ymdopi'n dda, oherwydd fy mod wrth fy modd yn fawr iawn ac rwy'n gwybod y ffilmiau. Ac felly roeddwn yn eithaf hawdd i gyfrifo pa fath o ffilm i argymell person i ryw fath o berson. Ond, ar y llaw arall, roedd hefyd yn anodd, oherwydd roedd angen i mi agor y siop yn y bore, yn cau yn y nos, roedd fy nghyfrifoldebau hefyd yn glanhau ac yn anfon parseli os daeth y gorchymyn drwy'r post. Dychwelais adref yn flinedig iawn, cefais un penwythnos wythnos, a thalwyd hyn i gyd yn y tariff isaf - Dau Dau a Hanner yr awr. Hefyd, daeth fy ngŵr â mi i weithio plentyn, ac fe wnes i ei fwydo â bronnau. Wrth gwrs, nid oedd yn hawdd ar y dechrau. "
A sut ydych chi'n dod yn ôl i gerddoriaeth?
Nargiz: "Yn 1997, yn fuan cyn y farwolaeth, gwahoddodd fy ngŵr Ernur fi i fwyty, lle dathlodd ben-blwydd ei ffrind. Dywedodd yn syth wrthyf fod rhywfaint o ganwr trawiadol yn y lle hwn. Ac, rwy'n cyfaddef, roeddwn yn synnu at ba lefel y mae'r cerddorion yn gweithio yno - y gweithwyr proffesiynol cryfaf. Ac yn y llais y gantores, am bwy y siaradais fy mhriod yn amhosibl i beidio â syrthio mewn cariad ... yn ystod y wledd, gofynnodd y cyfarwydd i mi siarad, perfformiais gân. Ac yna aeth perchennog y sefydliad hwn i mi ac awgrymodd swydd barhaol. Felly, unwaith eto dechreuais ganu ... ac yn 2001, eisoes yn fwy hyderus yn sefyll ar fy nhraed, fe wnes i gofnodi'r albwm "cell euraid". Gyda llaw, y canwr unigryw, Philip, a wnaeth argraff arna i fel y noson honno, wedyn daeth fy ngŵr. Ac mae gennym ferch wych Leila. "
Mae gennych dri o blant. Ydyn nhw'n debyg i blith eu hunain mewn natur nag y maent yn ei wneud ac a yw'n mynd i barhau â'r llinach greadigol?
Nargiz: "Mae ganddynt nodwedd gyffredin - maent yn garedig iawn, gyda chalonnau enfawr. Ac fel arall maent yn wahanol yn y natur nad yw'n eu hatal yn llythrennol i addoli ei gilydd a deall yn berffaith. Ac wrth gwrs, y tri cherddoriaeth gariad. Mae'r ferch hynaf yn canu yn dda, ond mae'n ei gwneud, fel y dywedant, iddo'i hun. Nawr mae hi'n bedair ar hugain oed, graddiodd o'r ysgol gyda galar yn ei hanner. Mae hi'n ferch informat - mae'n cymryd rhan mewn athroniaeth, Bwdhaeth, esoterig. Mae hi'n gwbl waeth a fydd unrhyw drydan nac arian yn y tŷ, mae'n byw mewn rhyw fath o fyd. Byddwn yn ei gymharu â Hippie, ond y ffordd o fyw iach flaenllaw, heb gyffuriau ac alcohol. Mae ganddi resymeg anhygoel, am y rheswm hwn, ni fyddaf byth angen seicolegydd, "Mae'n ddigon i siarad â Sabina, a fydd yn pydru'n gyflym popeth ar y silffoedd. Ar hyn o bryd mae'n yn bendant yn gwrthod gweithio neu ddysgu rhywle. "
A mab?
Nargiz: "Awel (mae bellach yn ddeunaw oed) - actor. Yn y theatr, dechreuodd chwarae o'r chweched gradd. Ac yn awr mae hefyd yn astudio ar y Cyfarwyddwr. Am y ddau broffesiwn hyn breuddwydiodd am blentyndod. Er fy mod i'n meddwl y byddai'n tyfu gan artist-minimalist. Ar oedran ifanc, paentiodd y dynion bach, yr arwyr, yr oedd wedi dyfeisio ei hun, tra ar wyneb bach yn gallu darllen pob emosiynau yn berffaith. Fel fy mab, gelwir yma yn Botan, ond ar yr un pryd mae'n glyfar iawn ac yn dalentog. Leila, y ferch ieuengaf, a fydd yn fuan yn troi pedair ar ddeg oed, yn canu'n wych, gellir ei harddangos yn barod ar y llwyfan, ond, yn anffodus, nid yw'n teimlo amdano. Meddai: "Ni all fod y prif broffesiwn mewn bywyd." Ac mae am ddod yn feteorolegydd. Nid oedd yr awydd hwn yn ymddangos yn ôl siawns. Pan oedd Leila yn fach, roedd hi'n ofnus iawn o storm storm fawr, taranau. Mae'n troi i fyny at y ffaith bod y ferch yn olau, dechreuodd i gyfoethogi. Ac yn y pen draw, dros amser penderfynodd weld ei ofn i mewn i'r llygaid, y dechreuodd astudio'r wyddoniaeth hon. Er, ar yr un pryd mae hi hefyd yn dawnsio, ac yn chwarae llawer o offerynnau cerdd, mae ganddo synnwyr digrifwch trawiadol. "
Mewn plant canwr (o'r chwith i'r dde: Leila, Awel, Sabina) gwahanol dadau. Er gwaethaf hyn, maent yn addoli ac yn deall ei gilydd. Llun: Archif Personol Nargiz Zakirova.
Rwy'n cofio sut y gwnaethoch chi edrych ar y chweched flwyddyn wyth deg yn Jurmala, felly ni allaf helpu ond gofynnwn i: sut wnaethoch chi benderfynu rhan gyda gwallt moethus o'r fath?
Nargiz: "Digwyddodd ar unwaith, mewn un diwrnod, er i mi fynd i hyn gydag wyth mlynedd. Os cofiwch, roedd yr ŵyl Eidalaidd yn San Remo yn boblogaidd iawn yn yr Undeb Sofietaidd. Ac ar y teleconcourt hwn gwelais y perfformiwr a wnaeth argraff annileadwy arnaf, roedd yn Anna Oksa. Menyw brydferth, llais anhygoel. Rwy'n cofio ei hymddangosiad cyntaf ar y llwyfan: mae hi mewn cot law hir, ac ar y pen cwfl hardd llydan sy'n cwmpasu hanner yr wyneb. Dechreuodd i ganu ac ar ryw adeg taflu oddi ar y cwfl, ac mae'n troi allan ei bod yn rhannu noeth. Yna, roeddwn yn ymddangos i mi mai hwn oedd y fenyw fwyaf swynol yn y byd, ac roeddwn i'n meddwl bod someday yn yr enghraifft olaf ohoni. Ond ni fyddai unrhyw un yn curo'r ferch wyth oed, yn enwedig yn Uzbekistan. Fe wnes i freuddwydio amdano am amser hir. Ac unwaith, eisoes yn byw yn yr Unol Daleithiau, cefais i fyny yn y bore a dechreuais dorri fy ngwallt. Pan welodd Philippe, roedd ganddo sioc, ond dywedodd: "Wel, dewch ymlaen!" Ac fe'm shaved yn noeth. Edrychais yn y drych, roeddwn i bron â llewygu ac yn byrstio allan. Ac yn sydyn mae'r gŵr yn dweud: "Arhoswch, nawr mae angen i mi adael, byddaf yn dod yn ôl yn fuan." Rwy'n ceisio ei atal ef: Rydw i mor ddrwg, ac fe gasglodd rywle ... ond wedi'r cyfan, gadawodd Philip, fodd bynnag, yn fuan dychwelodd ... dim ond y shaggy. "
O ble ddaeth y corff a'r tatŵ?
Nargiz: "Mae bob amser ddiddordeb i mi. Yn Uzbekistan, roedd gen i awydd i wneud tatŵ, ond, yn alas, oherwydd ar y pryd, ni chafodd ei alw fel arall, a dim ond elfennau troseddol eu haddurno eu hunain, ni allwn ei fforddio. Ond yn cyrraedd yr Unol Daleithiau, y peth cyntaf wnaeth tatŵ - yr arwydd o Omkar (yr arwydd o heddwch a rhyddid) ar ei law chwith. Dilynodd yr ail drosto, yna'r trydydd tatŵ. Ac ar ôl peth amser roeddwn i eisiau meistroli'r sgil hwn ei hun. Apeliodd at y caban ger y tŷ. Cytunodd yr artist i fy hyfforddi: Bob dydd deuthum ato a gwylio ei waith, ac eglurodd i mi yn gyfochrog, fel 'na a beth nodwydd y dylid ei wneud. Felly parhaodd am fwy na blwyddyn. Yn olaf, dywedodd y meistr: "Wel, os ydych am geisio gwneud tatŵ eich hun, mae angen i chi ddod â rhywun o gyfarwydd sy'n barod i ymddiried yn eich corff." Wrth gwrs, roedd fy ngŵr yn profi yn arbrofol. "
Wel, sut oedd yr arbrawf?
Nargiz: "Yn gyntaf, roeddwn i'n poeni ofnadwy. Yn ail, nid yw fy ngŵr yn goddef nodwyddau. Felly mae'n troi allan: roedd yn crynu ei goes, ac mae gen i ddwylo, ac fe wnes i sgrechian arno: "Os na wnewch chi roi'r gorau i twitching, byddaf yn llwyddo mewn ychydig!" Ond, yn ffodus, daeth popeth i ben yn iawn. Edrychodd y Meistr ar y canlyniad a dywedodd: "Da iawn, ac yn awr byddwch yn eistedd ac yn gweld sut mae angen i chi ei wneud!" Gwir, yna dechreuodd ymddiried yn y gwaith annibynnol. Ac yn ogystal â hyn, dysgais i wneud tyllu. "
A'ch priod, o ystyried y profiad hwn, wedi'i gyfyngu i un tatŵ?
Nargiz: "Na, erbyn hyn mae ganddo dri ohonynt. Ac mae pawb yn noeth gyda mi. Gan nad wyf yn ymddiried yn Philippe i unrhyw un. Yn wir, dywedodd unwaith, os nad i mi, na fyddai byth wedi penderfynu hyd yn oed tatŵ un yn unig. "
Nawr rydych chi yn Rwsia am amser hir, ac mae'r gŵr a'r plant yn yr Unol Daleithiau. Sut maen nhw'n ymdopi heboch chi? Ar y fferm?
Nargiz: "Mae Sabina wedi bod yn byw gyda chariad ers amser maith. A'r mab, ar ôl i'm tad adael y bywyd a'r mom ar ôl, penderfynodd symud i nain. Mae'n dda iawn iddi hi. Dim ond ei angen. Arhosodd y ferch ieuengaf gyda fy ngŵr. Yn gyffredinol, mae'n rhaid i mi ddweud bod fy nghartrefi yn bobl annibynnol. Maent yn fy nghefnogi, a fy mod yn llai pryderus amdanynt, dyweder: "Peidiwch â phoeni. Nawr eich amser! "
Pam oeddech chi'n well gennych y prosiect "X-Factor" trafft, "Voice", yn hysbys ledled y byd?
Nargiz: "Fe drodd allan bod ar y sioe" X-Factor "i basio tair rownd gymwys. Mae'n ymddangos fy mod wedi derbyn yr hawl i gymryd rhan yn y gystadleuaeth hon. Ond roedd angen aros am alwad a fyddai'n cadarnhau hynny. A chyn i'r Americanwyr lwyddo i alw, derbyniwyd cynnig o "Voice". Ac ers i mi fod eisiau siarad yn Rwsia ers amser maith, ymatebodd yn syth i gynnig y sianel gyntaf. "
A ble cawsoch chi wybod am y prosiect hwn?
Nargiz: "Ar ôl siawns, gwelais hysbysebu ar y teledu yn Rwseg, yr ydym yn edrych yn America. Roedd gen i ddiddordeb yn y sioe hon y ffaith nad oes unrhyw oedran nac ymddangosiad, dim ond llais yn bwysig. Eisteddais ar unwaith i lawr ar y cyfrifiadur, llenwi'r holiadur ar y safle, anfonodd fy nghofnodion a lluniau. Ac yn fuan fe'm galwyd yn ôl. Doeddwn i ddim hyd yn oed yn disgwyl bod yn onest. Rhoddodd cyfranogiad yn y sioe hon lawer i mi. Yn gyntaf, rwy'n bleser mawr y byddaf yn dod yn gyfarwydd, yn falch o gaffael ffrindiau newydd, bob amser yn agored i gyfathrebu. Ond y prif beth yw'r teimlad y gwnaethoch chi fynd i'r olygfa broffesiynol, ger y gerddorfa fyw, a gwrando arnoch chi cynulleidfa aml-filiwn. Beth allai fod yn well i'r canwr?! "