Акрамя пітных устаноў і дноў распусты, дзеля якіх многія і едуць у Тайланд (і пра гэта я таксама абавязкова як-небудзь распавяду), тут ёсць нямала фітнес-клубаў, студый ёгі і школ мясцовай барацьбы муай тай, дзе займаецца велізарная колькасць фаранг. Абанемент у мясцовы клуб каштуе каля тысячы бат (лічы - рублёў) у месяц. Ёгай займацца - ледзь даражэй: каля трох-пяці тысяч у месяц. Праўда, саміх тайцаў вы там не сустрэнеце - ні ў якасці наведвальнікаў, ні ў ролі выкладчыкаў. Ўрокі ў такіх студыях вядуць альбо індусы (для іншаземцаў), альбо рускія (для рускіх). У апошніх, вядома, яшчэ даражэй будзе.
У парках прама пад адкрытым небам размешчаны сучасныя трэнажоры, займацца на якіх можна абсалютна бясплатна.
Але калі вы перакананы хіпі (як тыя хлопцы, якія адпачывалі на Пхукет аж да сярэдзіны 80-х мінулага стагоддзя), і вам агідная сама думка пра тое, што за спорт трэба выкладваць грошы, то і ў гэтым выпадку вы не знікне на Пхукет. Таму што на востраве мноства так званых «народных пампавалак» - пляцовак з трэнажорамі, дзе цалкам бясплатна можна займацца хоць суткі напралёт. Праўда, толькі адну-адзіную рэч са спартыўных снарадаў цяжка знайсці на Пхукет - гэта звычайны стары знаёмы турнік. Ну не любяць тайцы падцягвацца. Затое на іншых трэнажорах займаюцца ахвотна. Ды і наогул, мясцовае насельніцтва да спорту ставіцца вельмі станоўча. Хоць - незразумела, з якой прычыны - тайцы ня дасягнулі нейкіх вышынь у алімпійскіх відах спорту.
У любым выпадку, у кожным парку на Пхукет раніцай і ўвечары, калі няма цяжкай спякоты, назіраецца гармідар. Тысячы людзей бегаюць, скачуць, гуляюць у футбол, валейбол, крыкет. Што характэрна: можна спакойна далучыцца да якой-небудзь мясцовай камандзе. І прымуць вас там з распасцёртымі абдымкамі.
Тут жа побач знаходзіцца і дзіцячая пляцоўка для самых маленькіх.
Менавіта там, у парках з мясцовымі жыхарамі, нашу сям'ю і стала праводзіць выходныя дні. Прычым знайшлося забаўка для ўсіх: мы з мужам займаемся на трэнажорах, мая мама проста гуляе па дагледжаным сцяжынках, а Стэфан гарэзаваць на дзіцячай пляцоўцы. Выдатны дадатак да штодзённым заплывамі ў моры, я лічу.
Аднак не спортам адзіным, як гаворыцца. Я памятаю, як любімы ва ўсіх расійскіх зорак дыетолаг Маргарыта Каралева тлумачыла мне падчас аднаго з нашых інтэрв'ю: «Цудаў на свеце не бывае. І чароўнай пілюлі, якая дапаможа як бачыш схуднець, не існуе. Каб пазбавіцца ад лішняга вагі, патрэбныя тры ўмовы: правільная ежа, фізічныя практыкаванні і - у абавязкова парадку! - фізіятэрапеўтычныя працэдуры ".
Абед з самых свежых морапрадуктаў - таксама важная частка похудательных праграмы.
Таму пасля абеду з морапрадуктамі і трэніроўкі ў «народнай пампавалцы» трэба адпраўляцца на гэтыя самыя працэдуры. Тайланд для гэтага, мабыць, лепшае месца на планеце. Таму што тут ёсць сапраўдны тайскія масаж, які робяць сапраўдныя тайскія масажысты. Галоўнае - знайсці (метадам спроб і памылак) свайго майстра. Вось мне пашанцавала далёка не адразу!
Працяг ...
Папярэднюю гісторыю Вольгі чытайце тут, а з чаго ўсё пачыналася - тут.