Маргарыта Суханкина: «Смерць Высоцкага - адзінае, што азмрочыла Алімпіяду-80»

Алімпіяда ў Сочы - гэта не толькі сапраўднае свята спорту, але і грандыёзнае падзея для ўсё грамадзян нашай краіны і ўсяго свету. Зараз на кожным куце абмяркоўваюць Сочы, і я вырашыла таксама паразважаць на гэтую тэму. Хто ведае, ці паўторыцца яшчэ раз нешта падобнае? Гонар бярэ за сябе і за Расею, калі разумееш, што жывеш у краіне, якой выпаў гонар правесці падзея сусветнага маштабу на сваёй тэрыторыі. А вы памятаеце Алімпійскія гульні-80 у Маскве (яшчэ тады СССР)? Хоць, пра што гэта я! Многія з вас нават яшчэ не нарадзіліся ў 1980 годзе ці былі зусім маленькімі. Але напэўна вы чулі і аб мішцы, плывучым ў небе, і глядзелі дакументальныя фільмы, прысвечаныя гэтай падзеі. Памятаеце, як тысячы людзей галасілі на кінаплёнцы, калі талісман маскоўскай Алімпіяды - Алімпійскага мішку - адпускалі у неба? На самай справе таго самага медзведзяня бачылі не толькі тыя, каму пашчасціла патрапіць на стадыён - на ВДНГ пасля Алімпіяды была выстаўлена дакладная яго копія, каля якой збіраліся натоўпы людзей, прыязджалі нават турысты з іншых гарадоў паглядзець на знакамітага звера. Падчас Алімпіяды дзяцей вывозілі са сталіцы, а калі яны ўжо дасягнулі падлеткавага ўзросту і заставаліся ў Маскве, то іх адпраўлялі ў лагер. Увогуле, Маскву зрабілі закрытым горадам. Напэўна, з нейкай боку гэта было і правільна, але, на шчасце, зараз мы вольныя ў гэтым плане, таму ўсім тым, хто паедзе на Алімпіяду, хачу пажадаць перш за ўсё «трымаць марку»! Памятаеце, што вы ўяўляеце вялікую і магутную дзяржаву! Дарэчы, спакой Алімпіяды-80-х патрывожыць адно вельмі сумнае падзея - смерць Уладзіміра Высоцкага. Вось так нечаканае спляліся самае маштабнае і яркае мерапрыемства з самай сапраўднай трагедыяй. Але не будзем пра сумнае. Я вельмі спадзяюся, што Зімовыя Алімпійскія гульні ў Сочы стануць для нашай краіны магутным штуршком наперад. Абяцаю, што буду абавязкова шчыра хварэць за расейскую зборную! Вы са мной?