- Наталля, вас палохае гэтая лічба?
- Напэўна, не. Таму што паняцце ўзросту досыць эфемерна. Я сябе адчуваю малады і энергічнай. А запалу і драйву ў мяне як і ў дваццаць гадоў. Вядома, ёсць нейкія змены, але яны нязначныя. Мне здаецца, што чалавеку столькі гадоў, на колькі ён сябе адчувае.
- Тады колькі гадоў вам?
- Мне здаецца, я супадае з той лічбай, якая пазначана ў маім пашпарце. У кожнага чалавека здараецца ўнутранае сталенне, калі ты проста абавязаны быць адказным дзеля сваёй сям'і. Менавіта гэта сталенне і вызначае твой ўзрост. Я трымаю адказ за тых, хто побач са мной. Але пры гэтым не губляю запалу і аптымізму.
Сёння Глюк'oZе споўнілася трыццаць гадоў
Фота: Instagram.com/chistyakova_ionova
- Мяркуючы па каментарах ў вашым мікраблогу, вы крыху хвалюецеся перад днём нараджэння. Гэта так?
- У дадзенай сітуацыі я хутчэй схільная ўплыву грамадскай думкі. Таму што кожны дзень мяне засыпаюць пытаннямі: «Не баішся? Падвяла вынікі? Зрабіла высновы? З якім сэрцам разменьвацца чацвёрты дзясятак? ». Спачатку я на іх не звяртала ўвагі, а цяпер ужо сама сабе гэтыя пытанні задаю. А ў цэлым я спакойная. Гэта больш надуманы шум.
- Як праведзяце гэты дзень?
- У коле сваіх сяброў. Больш за тое, вырашылі аб'яднаць яго з іншым вялікім падзеяй у жыцці нашай сям'і. У гэтым годзе, у чэрвені, у нас дзесяць гадоў з моманту заключэння шлюбу з Сашам (17 чэрвеня 2006 года спявачка выйшла замуж за Аляксандра Чысцякова, - заўв.). Мы хочам паўтарыць цырымонію і зноў вымавіць адзін аднаму клятвы любові і вернасці.
Наталля і Аляксандр хутка адзначаць дзясятую гадавіну вяселля
Фота: Instagram.com/chistyakova_ionova
- Калі не сакрэт, пра які падарунку або сюрпрызе вы марыце?
- Мару пра дзве рэчы. Першая: каб мае блізкія былі здаровыя. Таму што навіны аб дрэнным іх самаадчуванні раняць мяне больш за ўсё. І мару пра тое, каб са мной побач былі людзі сумленныя і адданыя.
- У дзяцінстве многія ўяўляюць, як будуць жыць у трыццаць гадоў. Вашы мары супалі з рэальнасцю?
- У дзяцінстве мне здавалася, што трыццаць гадоў - гэта нейкая завоблачная, недасягальная лічба, да якой жыць ды жыць. Мне здавалася, гэта старасць. (Смяецца.) А зараз я разумею, што ў гэтым узросце толькі і прыходзіць ўсведамленне і разуменне каштоўнасці жыцця. І мне вельмі падабаецца адчуваць сябе трыццацігадовай.